تکیه‌ی سید ابوجعفر خادم الشریعة

از تکیه‌های عصر قاجاریه که بر مزار عالم جلیل‌القدر آقا سیّد ابوجعفر خادم الشریعه (متوفّی 1324ق) توسط فرزندش حاج آقا مجلس بنا گردید. به همین جهت این تکیه گاهی به نام فرزندش حاج آقا مجلس نیز خوانده می‌شود. اکنون نیمی از تکیه باقی و نیم دیگر در مسیر خیابان سعادت‌آباد است.
در وسط این تکیه بنایی آجری هشت ضلعی کوچک با پنجره‌های مشبک آجری تزیین گشته است. علاوه بر این بنا در ضلع غربی تکیه اتاق خاندان آقا میرزا محمد باقر حکیم‌باشی است، که از اطبّای نامدار عصر قاجاریه محسوب می‌شود. در ضلع شمالی تکیه روی سکویی قبور خاندان شفیعی قرار دارد که عالم فقیه میرزا یحیی مستوفی بید‌آبادی در آن مدفون است.
تکیه‌ی امین نیز جزئی پیوسته از همین تکیه محسوب می‌شد که با ایجاد بقعه بانو امین این قسمت از تکیه به نام بانو امین مشهور شده است. میرزا یحیی مستوفی بیدآبادی مراتب بذل و سخاوت و بسط ید ایشان فوق‌العاده مهم بود. چنانچه قسمت مهم دارایی پدر را که به ارث به ایشان رسیده بود در مدت عمر خود به ارحام فقیر از سلسله‌ی خود و به طلاب محصلین از اهل علم و مستحقین از اهل محل بذل و بخشش نمود.

موقعیت جغرافیایی تکیه

این تکیه در جنوب خیابان سعادت‌آباد قرار دارد و از شرق به تکیه امین‌التجار و از غرب به خیابان آیت‌الله خوانساری محدود می‌شود.

بزرگان مدفون در این تکیه

1- آقا سید ابوجعفر خادم‌الشریعه:

فرزند علامه آقا سید صدرالدین عاملی اصفهانی، نواده‌ی شیخ جعفر کاشف‌الغطاء، متوفی 1324 ق. فقیه شایسته و عالم بزرگوار. وی به زهد و عبادت و قناعت و پاکی ضمیر شهرت داشت. (1)

2- میرزا یحیی مستوفی بیدآبادی:

فرزند حاج میرزا شفیع. متوفّی 1325 ق. عالم محقّق، فقیه و مجتهد. جامع علوم معقول و منقول. از شاگردان شیخ مرتضی انصاری و صاحب آثار علمی متعدّد که بالغ بر 30 جلد می‌شود. از جمله الف) رساله در خراج و مقاسمه ب) رساله در تعیین ثقل اکبر ج) رساله در خمس د) رسایلی در مباحث مختلف فقه و اصول. هـ) رساله روح‌‎الایمان. (2)
مراتب بذل و سخاوت و بسط ید ایشان فوق‌العاده مهم بود. چنانچه قسمت مهم دارایی پدر را که به ارث به ایشان رسیده بود در مدت عمر خود به ارحام فقیر از سلسله‌ی خود و به طلاب محصلین از اهل علم و مستحقین از اهل محل بذل و بخشش نمود. در اواخر عمر که نتیجه‌ی علم و عمل است، اختیار عزلت بر شهرت نموده و مشغول عبادات و طاعت الهی از واجبات و مستحبات، و تارک مکروهات، و قرائت دعوات بود، و غالباً اوقات خود را صرف مطالعه‌ی تفسیر و اخبار اهل بیت (ع) می‌نمود. (3)

3- حاج سیّد اسماعیل ریزی:

متوفّی 1338 ق. عالم فاضل. از شاگردان میرزای شیرازی و آقا سید محمدکاظم طباطبایی یزدی.

4- حاج میرزا محمدباقر حکیم‌باشی:

فرزند میرزا عبدالجواد خراسانی. متوفّی 1327 ق. از اطبّای نامدار عصر قاجاریه. از محضر بزرگانی چون سید محمد شهشهانی، ملا حسینعلی تویسرکانی و ... کسب علم نمود. علاوه بر آن در علوم مختلف چون طب، فقه، حکمت و ادبیات اهل فضل بود. در مداوای بیماران نفسی عیسوی داشت و تدریس طب قدیم در زمان او به وی منحصر بود. از شاگردان برجسته‌اش می‌توان به حاج میرزا علی آقا شیرازی اشاره نمود. (4)
از جمله کتابهای وی کتاب «وبا» است.  

5. دکتر مرتضی حکمی:

متوفّی 1359 هجری شمسی. پزشک وجراح کم نظیر اصفهانی دوره معاصر، صاحب آثار ارزنده فراوان از جمله الف) انتقال خون (شانزده جلد) ب) بیماری و عوارض بعد از عمل جراحی و آثار دیگر. وی دارای مقامات علمی برجسته در داخل و خارج از کشور بود. همچنین در اخلاق شخصی نیز به کمک و دستگیری از بیماران و مستمندان نیز همّت داشت. (5)

6- سیدمحمد مهدی شفتی:

نوه‌ی حاج سید محمدباقر حجة‌الاسلام، این عالم جلیل از ائمه‌ی جماعت مسجد سید و مؤلف کتاب «غرقاب» در علم رجال و متوفّی سال 1326 ق. است. (6)

7- حاج آقا سیدشمس‌الدین خادمی:

فرزند حاج سید ابوجعفر خادم‌الشریعه. متوفّی 1399 ق. (عالم فاضل)

8- سید محمدباقر طباطبایی بروجردی:

فرزند میر سیدعلی بروجردی (مدفون در تکیه خوانساری). متوفّی 1340 ق (عالم فاضل)

9- حاج آقا حسن خادمی:

متوفّی 1379 ق. (عالم فاضل)

10- سید آقاجان خواجویی:

متوفّی 1340 ق. عالم فاضل و داماد آقا سید ابوجعفر خادم‌الشریعه.

11- رضا طلاکوب:

متوفّی 1372 ق. (شاعر ادیب و هنرمند)

12- میرزا هاشم مستوفی:

متوفّی 1351 ق. (عارف و خوشنویس) (7)

نمایش پی نوشت ها:
1. مهدوی: بیان المفاخر، ج2، ص 170.
2. مهدوی: سیری در تخت فولاد، ص 55.
3. رجال اصفهان، جناب، ص 311.
4. گلی زواره‌ای: ناصح صالح، ص 98.
5. حدیث مهربانی (ویژه‌نامه زندگی مرتضی حکمی)، تابستان 1381.
6. مهدوی: دانشمندان و بزرگان اصفهان، ص 197.
7. مهدوی: همان مأخذ، صص 55-57.

منبع مقاله :
عقیلی، سیداحمد، (1391)، تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی، تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ ششم.